تأثیر کاربرد زئولیت جاذب اتیلن بر کیفیت گل‌های شاخه بریدۀ میخک

تولید درونی گاز اتیلن و افزایش تنفس و حضور بیرونی این گاز در محیط به‌عنوان اصلی­ترین دلایل و عامل‌های کاهش ماندگاری گل شاخه بریدۀ میخک مطرح است و کاربرد جاذب­های اتیلن می­تواند در این رابطه مؤثر باشد. در این تحقیق تأثیر کاربرد زئولیت در سه سطح 0، 5/0 و 1 گرم پوشش داده شده با پرمنگنات پتاسیم (1 میلی­مولار) به­عنوان جاذب اتیلن در چهار سطح 0، 1، 2 و 3 درصد وزنی در کیفیت گل­های شاخه بریدۀ میخک رقم مهندسی قرمز (Dianthus caryophyllus L. ‘Red’) بررسی شد. سطوح تیماری پرمنگنات پتاسیم طوری انتخاب شد که بتواند کل حجم زئولیت در هر تیمار را به­طور کامل خیس کند. در هر ظرف محدود یا ایزوله (هر ظرف از روی هم قرارگرفتن دو لیوان شفاف پلاستیکی هرکدام به حجم 5/0 لیتر به دست آمد و محل اتصال با چسب شفاف به‌کلی بسته شد) به حجم 1 لیتر، یک شاخه گل به طول 30 سانتی­متر به همراه محفظۀ تیمار حاوی جاذب غنی‌شده قرار گرفت و آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شد (تیمار شاهد بدون زئولیت و پرمنگنات پتاسیم بود). صفاتی مانند وزن تر و وزن خشک شاخه، عمر گلجایی، شاخص ثبات غشای یاخته‌ای، میزان تولید اتیلن، میزان سبزینه (کلروفیل)­های برگ و آنتوسیانین­های گلبرگ­ها ارزیابی شد. نتایج نشان داد، استفاده از زئولیت 5/0 گرم پوشش داده شده با پرمنگنات پتاسیم 2 درصد بیشترین عمر گلجایی را نسبت به شاهد داشت. افزون بر این دیگر ویژگی­های کیفی از جمله وزن تر، وزن خشک، کاهش وزن تر، ثبات غشای یاخته­ای، میزان آنتوسیانین­ها، سبزینه­ها و میزان اتیلن تولیدشده نیز تحت تأثیر معنی‌دار تیمار زئولیت سطح 5/0 گرم پوشش داده شده با پرمنگنات پتاسیم قرار گرفتند. بنابراین، این سطح از تیمار برای حفظ کیفیت گل­های شاخه بریده میخک رقم قرمز در چرخۀ حمل ونقل پیشنهاد می­شود.